%0 Journal Article %T مدیریت دانش: مطالعۀ موردی ادارۀ تأمین اجتماعی ایالات متحدۀ آمریکا %J تأمین اجتماعی %I مؤسسه عالی پژوهش تأمین اجتماعی %Z 1563-0781 %A بخشی حاجی خواجه لو, شهرام %A سلیمانی, توران %A نامور, یوسف %D 2021 %\ 02/19/2021 %V 16 %N 4 %P 173-212 %! مدیریت دانش: مطالعۀ موردی ادارۀ تأمین اجتماعی ایالات متحدۀ آمریکا %K مدیریت دانش %K ادارۀ تأمین اجتماعی %K ایالات متحدۀ آمریکا %R 10.22034/qjo.2020.141874 %X هدف: مدیریت دانش ابزاری قدرتمند برای پرداختن به موضوع «پا به سن گذاشتن دولت»[1] و سایر عوامل مؤثر در فقدان تخصص در سازمان‌های دولتی است. مقالۀ حاضر با هدف مطالعۀ موردی مدیریت دانش در ادارۀ تأمین اجتماعی ایالات متحده انجام‌ گرفته است و توصیه‌ها و پیشنهاداتی دارد دربارۀ اینکه چگونه فرایند مدیریت دانش می‌تواند منابع ارزشمند دانش را به‌صورت مطلوب حفظ کند. این مطالعۀ دومرحله‌ای در زمینۀ افزایش میزان مزایای قابل‌پرداخت یا افزایش حق‌بیمۀ قابل‌وصول BRI/PAC)[2]) - یکی از فرایندهای اصلی ادارۀ تأمین اجتماعی ایالات متحده که همواره با خطر ازدست‌دادن دانش حیاتی روبه‌رو است - انجام‌گرفته است. نتیجه: این مطالعه نشان می‌دهد که به‌اشتراک‌گذاریِ دانش، آموزش و به‌طورکلی ایجاد یک محیط کاری مدیریت دانش- محور نویددهندۀ بهبود عملکرد BRI/PAC[3] در ادارۀ تأمین اجتماعی است.   [1] Graying of government [2] The Benefit Rate Increase/Premium Amount Collectible [3] یکی از فرآیندهای اصلی ادارۀ تأمین اجتماعی افزایش میزان مزایای قابل‌پرداخت یا افزایش مبلغ حق‌بیمۀ قابل‌وصول است  که از این به بعد با حروف اختصاری BRI / PAC نشان داده می‌شود.   %U https://qjo.ssor.ir/article_141874_59a84d4314bdf34607b9b8863f497758.pdf