"هدفمندسازی یارانهها بخش سلامت دکتر ایروان مسعود اصل1،دکتر علی اخوان بهبهانی2 چکیده زمانی که رعایت عدالت به عنوان یک هدف برای دولت مطرح است دولتها تلاش میکنند یارانهها به سمت و سوی گروههایی با بیشترین نیاز هدایت شوند. طبیعی است که اگر به ازای گروه هدف این یارانهها به سمت گروههای جمعیتی دیگر برود دولت در برنامه هدفمندسازی یارانههای سلامت خود موفق نبوده است. در این روش تلاش برای عدم دریافت خدمات رایگان دولتی توسط گروه غیر هدف به عمل نمیآید بنابراین یارانهها به سوی آنها سوق پیدا میکند. این نوع هدفمندسازی تمام مزایای برنامه یارانهای را به سمت فقرا هدایت میکند،اجازه نمیدهد که هیچ یک از افراد غیر گروه هدف(غیر فقرا)به مزایا دست پیدا کنند،احتمال وارد نشدن افراد فقیر در برنامه بسیار کم است؛اما از سوی دیگر ممکن است بسیار هزینهبر باشد چرا که نیازمند اطلاعات واقعی وضعیت اقتصادی تمام افرادی است که بالقوه مشمول یارانه هستند. در حقیقت،شایعترین روشی که در کشورهای در حال توسعه برای در دسترس قرار دادن خدمات سلامت دولتی یارانهای یا رایگان برای فقرا مورد استفاده قرار گرفته،ارائه همگانی مراقبت یارانهای است که تحت عنوان یارانههای عمومی قیمت نی شناخته میشود. 1 معنی ارائه همگانی مراقبت یارانههای در کشورهای در حال توسعه آن است که نظام سنتی ارائهکنندگان خدمات که متشکل از وزارتخانههای سلامت ملی و یا دفاتر منطقهای آنهاست، به ارائه مراقبت یارانهای یا رایگان به تمام بیماران بپردازند و غالبا این کار را صرفنظر از توان پرداخت آنها انجام دهند."